Uit dit waargebeurde verhaal is er een humoristische maar toch aangrijpende film uitgekomen en is volgens mij de beste Franse film ooit gemaakt. Intouchables heeft ook de eer om in mijn top 5 van favoriete films te staan.
Het gaat over Philippe: een verlamde man die alleen nog zijn hoofd kan bewegen en Driss: een jongere die in één van de buitenwijken van Parijs woont. Als Driss om een werkloosheidsuitkering komt vragen bij de rijke Philippe, word de ongenegeerde Driss als verpleger aangenomen om te zorgen voor Philippe. Wat Philippe zo goed vindt aan Driss, is dat Driss hem niet behandeld als een gehandicapte maar als een gewoon mens. Ze beleven veel avonturen, overwinnen hun angsten, steunen en begrijpen elkaar en hebben veel plezier. Ze worden beste vrienden.
Philippe toont Driss de schoonheid van opera, klassieke muziek en schilderen. Driss begint dan te schilderen en ontdekt zijn talent. Omgekeerd leert Driss Philippe om meer van het leven te genieten, en om strenger te zijn voor zijn geadopteerde dochter Elisa, die een grote mond opzet tegen het personeel.
Dan komt Driss erachter dat Philippe een briefrelatie onderhoudt met een vrouw genaamd Eleonore uit Duinkerken. Eleonore en Philippe besluiten in een restaurant af te spreken, maar op het laatste moment slaat de angst om haar te ontmoeten toe, en verlaat Philippe het restaurant, net voordat Eleonore arriveert. Als Driss ergens anders moet gaan werken, gaat Philippe psychisch sterk achteruit. Driss komt terug en neemt hem mee naar een restaurant aan de kust van Duinkerken, om hem vervolgens alleen aan tafel achter te laten. Philippe begrijpt dit niet, maar even later wordt het hem duidelijk wanneer Eleonore arriveert en tegenover hem aan de tafel gaat zitten. Philippe kijkt nog een keer naar buiten en ziet Driss door het raam, die naar hem glimlacht. De muziek, geschreven door Ludovico Einaudi, is prachtig en sluit goed aan bij de beelden van de film.
Het gaat over Philippe: een verlamde man die alleen nog zijn hoofd kan bewegen en Driss: een jongere die in één van de buitenwijken van Parijs woont. Als Driss om een werkloosheidsuitkering komt vragen bij de rijke Philippe, word de ongenegeerde Driss als verpleger aangenomen om te zorgen voor Philippe. Wat Philippe zo goed vindt aan Driss, is dat Driss hem niet behandeld als een gehandicapte maar als een gewoon mens. Ze beleven veel avonturen, overwinnen hun angsten, steunen en begrijpen elkaar en hebben veel plezier. Ze worden beste vrienden.
Philippe toont Driss de schoonheid van opera, klassieke muziek en schilderen. Driss begint dan te schilderen en ontdekt zijn talent. Omgekeerd leert Driss Philippe om meer van het leven te genieten, en om strenger te zijn voor zijn geadopteerde dochter Elisa, die een grote mond opzet tegen het personeel.
Dan komt Driss erachter dat Philippe een briefrelatie onderhoudt met een vrouw genaamd Eleonore uit Duinkerken. Eleonore en Philippe besluiten in een restaurant af te spreken, maar op het laatste moment slaat de angst om haar te ontmoeten toe, en verlaat Philippe het restaurant, net voordat Eleonore arriveert. Als Driss ergens anders moet gaan werken, gaat Philippe psychisch sterk achteruit. Driss komt terug en neemt hem mee naar een restaurant aan de kust van Duinkerken, om hem vervolgens alleen aan tafel achter te laten. Philippe begrijpt dit niet, maar even later wordt het hem duidelijk wanneer Eleonore arriveert en tegenover hem aan de tafel gaat zitten. Philippe kijkt nog een keer naar buiten en ziet Driss door het raam, die naar hem glimlacht. De muziek, geschreven door Ludovico Einaudi, is prachtig en sluit goed aan bij de beelden van de film.
IMDb link: http://www.imdb.com/title/tt1675434/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten